Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 11-05-2016 r. – DI/100000/43/493/2016

Dotyczy wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości kart sportowych Mul

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 213

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2015, poz.584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 121 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku Firmy (…) z dnia 20 kwietnia 2016r., doręczonym dnia 2 maja 2016r. uznaje za prawidłowe w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości kart sportowych „Multisport” udostępnianych pracownikom po cenach niższych niż detaliczne.

UZASADNIENIE

Dnia 2 maja 2016r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (…) w (…) z o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż zatrudnia w Polsce pracowników, którym planuje udostępnić korzyść materialną polegającą na zakupie kart sportowych „Multisport” (dalej: „karty sportowe”) po cenach niższych niż detaliczne.

Karty sportowe będą nabywane przez Spółkę od podmiotu trzeciego, a następnie oferowane pracownikowi po cenie niższej od kwoty, jaką Spółka będzie zobowiązana zapłacić podmiotowi trzeciemu. W konsekwencji, pracownicy będą nabywać karty po cenie niższej niż detaliczna. Z kart tych będzie można korzystać na terenie całej Polski, w obiektach sportowych honorujących „karty multisport”. Każda karta będzie dokumentem imiennym przypisanym do danego pracownika Wnioskodawcy. Na karcie sportowej będą wskazane dane osobowe pracownika (imię i nazwisko) oraz nazwę Spółki oraz numer karty. Przy każdorazowym wejściu do obiektu sportowego, będą weryfikowane dane Pracownika – sprawdzenie danych wskazanych na karcie z dowodem osobistym Pracownika. Wartość karty sportowej w części finansowanej przez Spółkę będzie doliczana do przychodu pracownika stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem od osób fizycznych.

Postanowienia dotyczące możliwości nabywania wyżej wymienionych kart sportowych po cenach niższych niż detaliczne zostaną zawarte m.in. w regulaminie wynagradzania Spółki, a także w innych wewnątrzzakładowych regulacjach, które będą obowiązywały w tym obszarze.

W celu nabycia w/w kart, pracownik będzie ponosić opłatę, w wysokości ustalonej przez Wnioskodawcę. W każdym przypadku opłata ponoszona przez pracownika będzie niższa od ceny brutto, którą zapłaci Wnioskodawca na podstawie faktury otrzymanej od dostawcy oferującego te karty. W konsekwencji, będzie to cena niższa od ceny detalicznej. Opisywane usługi będą miały wyłącznie postać niepieniężną. Nie będzie możliwości uzyskania przez pracownika ekwiwalentu pieniężnego usług.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż w przypadku udostępnienia pracownikowi kart po cenie niższej od detalicznej, wartość kart, opłacanych przez Wnioskodawcę jako pracodawcę będzie stanowić dla pracowników przychód ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012, poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa o PDOF”).

Wobec ponoszenia przez pracownika częściowej odpłatności za karty sportowe, wartość usługi finansowanej przez Wnioskodawcę ustalana będzie zgodnie z art. 12 ust. 3 i art. 11 ust. 2a i ust. 2b ustawy o PDOF i będzie stanowić różnicę pomiędzy ceną nabycia karty uiszczoną przez pracodawcę a odpłatnością poniesioną przez pracownika.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne (tj. ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe), składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, nie będzie zobowiązany do potrącania składek na wyżej wymienione ubezpieczenia i fundusze od części przychodu pracownika stanowiącej różnicę pomiędzy ceną nabycia kart zapłaconą przez Wnioskodawcę, a odpłatnością którą pracownik zapłaci Wnioskodawcy za nabycie tej karty.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do potrącania składek na ubezpieczenia społeczne (tj. ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe) oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, jak również składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, od przychodu pracownika, stanowiącego różnicę pomiędzy ceną nabycia karty sportowej zapłaconą przez Wnioskodawcę, a odpłatnością którą pracownik zapłaci Wnioskodawcy za nabycie tej karty.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, pracodawca jest płatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do obliczenia, pobrania i odprowadzenia na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe). Z kolei, zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej, pracodawca jest również płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne, należnych od wynagrodzenia pracowników.

Oznacza to, w ocenie wnioskodawcy, że jako pracodawca, jest co do zasady zobowiązany do dopełnienia obowiązków związanych z uregulowaniem składek na ubezpieczenia społeczne i składek na ubezpieczenie zdrowotne należnych od wynagrodzeń pracowników.

Jak podkreśla wnioskodawca zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych będących pracownikami stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

W konsekwencji, zdaniem wnioskodawcy podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe jest także przychód w rozumieniu przepisów podatkowych, uzyskany ze stosunku pracy.

W przypadku nabycia przez pracowników częściowo odpłatnych usług, różnica pomiędzy ceną zakupu usług poniesioną przez pracodawcę a częściową odpłatnością pracownika stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji wliczana jest do wartości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje z kolei art. 81 ust. 1 i ust. 6 ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej. Zgodnie z tymi przepisami, do ustalania podstawy wymiaru skiadek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, przy czym tak obliczoną podstawę obniża się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego.

Jednocześnie art. 104 ustawy o promocji zatrudnienia stanowi, że składki na Fundusz Pracy ustalone są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Analogiczny zapis w zakresie składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zawiera art. 29 ust. 1 ustawy o ochronie roszczeń.

Szczegółowy sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy Rozporządzenia ws. podstawy wymiaru. Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do zdarzenia przyszłego znajdzie zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 26 wspomnianego rozporządzenia, zgodnie z którym, z podstawy wymiaru składek wyłączone są „…korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji”.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zdaniem wnioskodawcy jeże ii pracodawca umożliwia pracownikowi nabycie określonych usług po cenie niższej od ceny detalicznej, to różnica pomiędzy ceną zapłaconą przez pracodawcę, a częściową odpłatnością poniesioną przez pracownika jest wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią cytowanego przepisu, z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia korzystają jedynie te przychody:

  • których uzyskanie wynika z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu;
  • które przybierają postać niepieniężną;
  • mające formę uprawnienia do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych towarów lub usług;
  • które osiągane są przez pracowników pod warunkiem ponoszenia przez nich częściowej odpłatności za nabywane usługi.

Analizując przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny w ocenie wnioskodawcy uznać należy, że wszystkie przesłanki, o których mowa w cytowanym wyżej przepisie, zostały spełnione.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że przewidziane usługi na rzecz pracowników regulowane będą przez obowiązujący w Spółce regulamin wynagradzania. Jednocześnie warunkiem uzyskania usługi przez pracownika będzie poniesienie przez niego częściowej odpłatności (tj. zgody na potrącenie z wynagrodzenia określonej kwoty). Z kolei usługi uzyskiwane przez pracowników, stanowiące dla nich przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PDOF, będą miały wyłącznie postać niepieniężną i będą świadczone przez pracodawcę po cenie niższej niż cena detaliczna płacona przez Spółkę nabywającą usługę od zewnętrznego usługodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do potrącania składek na ubezpieczenia społeczne (tj. ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe),składki na ubezpieczenie zdrowotne, jak również składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, od przychodu pracownika, stanowiącego różnice pomiędzy ceną nabycia kart zapłaconą przez Wnioskodawcę, a odpłatnością którą pracownik zapłaci Wnioskodawcy za nabycie tej karty.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład mocą niniejszej decyzji nie rozstrzyga również o tym, iż korzystanie z kart sportowych „Multisport” w przypadku, gdy pracownik ponosi część kosztów uznać należy za uprawnienie do zakupu po cenie niższej niż detaliczna pewnego rodzaj u usług, a także czy wartość danego świadczenia stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, przyjmując jako prawdziwe twierdzenia w tym zakresie w opisie zdarzenia przyszłego.

Art. 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust.1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe i ubezpieczenie wypadkowe osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 307 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

  • przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015, poz. 2236),
  • wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

  • wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
  • przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy i stanowią przychód z tytułu zatrudnienia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się m.in. w regulaminie wynagradzania, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów przedmiotów lub usług.

Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy piacodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, o której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego niezależnie od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem w sytuacji, gdy wartość kart sportowych „Multisport” w częśći finansowanych przez pracodawcę będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym legulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek w części finansowane przez pracodawcę należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne, do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie bowiem z art. 81 ustl ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdiowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 581 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się pizepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych

Zgodnie zaś z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 149 ze zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2014r., poz. 272 ze zm.) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz